Eindelijk heb ik mij eraan gewaagd op kweepeerpasta oftewel dulce de membrillo te maken. Ik was eigenlijk iets te laat met het wildplukken in ons dorp van de kweeperen. De bomen waren al aardig kaal en er hingen nog maar een paar kweeperen heel hoog in de bomen waar ik niet bij kon. Maar toen ik goed op de grond keek, lagen daar heel veel kweeperen die er nog heel goed uitzagen. Dus in plaats van geplukt heb ik ze geraapt dit jaar.
Kweeperen
Ik heb dus het geluk dat de kweepeer bomen bij ons in het dorp staan, waar wij ze gratis mogen plukken. Je kunt ze ook vaak vinden in Turkse supermarkten of biologische groentezaken. De kweepeer is een soort vergeten soort fruit. Het is een gele, lelijke en harde vrucht die niet zo gegeten kan worden. Het lijkt een beetje op een kruising tussen een peer en een appel. Vaak zit er ook nog een donslaagje op, dit kan je er gewoon van af vegen.
De kweepeer is familie van de roos en dat ruik je als je ze schilt en als je ze kookt. Een heerlijke roosachtige geur verspreid zich dan in de keuken. Het is een echt stoofvrucht net zoals het stoofpeertje. Kweeperen verkleuren heel mooi roze of zelfs dieprood als je ze kookt. Ze bevatten veel pectine, wat ideaal is voor het maken van jam, chutney of deze kweepeerpasta. De pectine zit vooral in de schil en de pitten.
Membrillo
Membrillo is het Spaanse woord voor kweepeer. Dulce de membrillo of carne de membrillo is de Spaanse naam voor pasta gemaakt van kweeperen. Dit goedje is overal te koop in Spanje en wordt vaak gegeten bij de harde schapenkaas Manchego. Maar bij een stukje oude Hollandse kaas, geitenkaas, plakje ham of een wildpaté is deze membrillo ook erg lekker. Of wat dacht je op een beschuitje of geroosterde boterham?
Membrillo zelf maken vergt wel even tijd, houdt daar rekening mee. Je moet de kweeperen eerst schoonmaken en/of schillen, dan in stukken snijden en koken. Dat schillen en in stukken snijden is wel een ‘dingetje’ want deze vruchten zijn keihard. Als ze zacht gekookt zijn (dit duurt ongeveer een uur), moet je de eventueel schillen en de klokhuizen verwijderen. Je gaat ze pureren en deze puree wordt heel lang gekookt tot een hele dikke pasta.
Dit laat je afkoelen en dan kan je het in blokjes snijden. Als je het niet lang genoeg gekookt hebt, krijg je te zachte blokjes. Je kunt ervoor kiezen om het wederom in de pan te doen en verder te koken. Kook het tot het een samenhangend geheel is wat loslaat van de bodem van de pan als je erin roert.
Of je maakt van de zachte blokjes een soort snoepjes en rolt de blokjes door suiker. Is ook erg lekker.
Bewaar de membrillo goed afgesloten in de koelkast. Hier kan het enkele maanden goed blijven. Dus wil jij met de feestdagen iets bijzonders serveren, maak dan nu deze heerlijke dulce de membrillo.
Tip:
Ben zo ook zo gek op kweeperen? Probeer dan ook eens deze heerlijke langzaam gestoofde kweeperen of kweepeer en cranberry chutney.
Door
